Management of warfarin complications in the emergency department

INTRODUCTION: Bleeding is the risk related to long-term warfarin therapy and rises significantly at INR values above 4.5. The goal of warfarin reversal is to elevate vitamin K-dependent clotting factors. The aim of this study was to evaluate the management of the warfarin related bleeding complications in acute care patients.
METHODS: A totally of 74 patients with on warfarin treatment, who admitted to our acute care clinic were enrolled to the study. The patients were grouped into three groups based on International normalized ratio (INR) levels. INR levels of the groups were <3.0 for Group-I, 3.0≤INR ≤5.0 for Group-II and INR>5.0 for Group-III. Patients’ medical history, medications and warfarin related complications were recorded throughout examination.
RESULTS: In hematological analysis, platelet count and mean platelet volume were similar between groups. Plateletcrit and hemoglobin levels were significantly higher in group-I than group-III (p=0.01). There was no significance difference between groups in blood group analysis. Group-I and group-II were evaluated without medical intervention yet fresh frozen plasma (FFP) and erythrocyte suspension (ES) were given significantly in group-III. Patients in group-I and group-II were discharged usually, and group-III subjects were followed-up in the hospital.
DISCUSSION AND CONCLUSION: This study demonstrated that warfarin anticoagulation at higher INR levels and without bleeding complication was managed by conservatively. Intravenous vitamin K was administered at minor bleeding complications in patients with warfarin anticoagulation. FFP and vitamin K was administered at the high INR levels with major bleeding complications in patients with warfarin anticoagulation.

Warfarin komplikasyonlarının acil serviste yönetimi

GİRİŞ ve AMAÇ: Kanama, uzun süreli warfarin tedavisine bağlı bir risktir ve 4.5'in üzerindeki uluslararası normalleştirilmiş oran (INR) değerlerinde belirgin şekilde artmaktadır. Warfarinin etkisini azaltmadaki amaç K vitaminine bağlı pıhtılaşma faktörlerini yükseltmektir.
Bu çalışmanın amacı acil servis hastalarında warfarine bağlı kanama komplikasyonlarının tedavisini değerlendirmektir.

YÖNTEM ve GEREÇLER: Warfarin tedavisi almakta olan ve acil servis kliniğimize başvuran toplam 74 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar uluslararası normalleştirilmiş oran (INR) seviyelerine göre üç gruba ayrıldı. Grupların INR düzeyleri grup-1 için <3.0, grup-2 için 3.0≤INR ≤5.0, grup-3 için 5>idi. Hastaların tıbbi öyküleri, kullandığı ilaçlar ve warfarine bağlı komplikasyonlar muayene sırasında kayıt altına alındı.
BULGULAR: Hematolojik analizde trombosit sayısı ve ortalama trombosit hacmi gruplar arasında benzerdi. Plateletkrit ve hemoglobin düzeyleri grup I'de grup III'e göre anlamlı derecede yüksekti (p = 0.01). Kan grubu analizinde gruplar arasında anlamlı fark yoktu Grup-I ve grup-II tıbbi müdahale olmadan değerlendirildi, ancak taze donmuş plazma (TDP) ve eritrosit süspansiyonu (ES) grup-III' te anlamlı fark olacak şekilde uygulandı. Grup-1 ve grup-2 deki hastalar genellikle taburcu edilirken, grup-III teki hastalar hastanede takip edildi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışma, kanama komplikasyonu olmayan yüksek INR düzeylerinde warfarin antikoagülasyonunun konservatif olarak yönetildiğini gösterdi. İntravenöz K vitamini warfarin antikoagülasyonu alan hastalarda küçük kanama komplikasyonlarında uygulandı. TDP ve K vitamini büyük kanama komplikasyonlarıyla birlikte yüksek INR düzeylerine sahip warfarin antikoagülasyonu alan hastalara uygulandı.