The Relationship Between Helicobacter Pylori and Reflux Esophagitis in Children

INTRODUCTION: The aim of this study was to determine the prevalence of Helicobacter Pylori (HP) in patients with esophagitis and to investigate the relationship between HP and the presence and severity of esophagitis.
METHODS: 361 patients with recurrent dyspeptic complaints admitted to Van Training and Research Hospital, Pediatric Gastroenterology Outpatient Clinic between August-2017/April-2019 were included in the study. Upper gastrointestinal endoscopy was performed and esophageal and gastric tissue biopsies were obtained. Demographic data, clinical complaints, endoscopic appearance and histopathological data of all patients were documented. Patients were divided into two groups according to the presence of HP. The groups were compared for the presence and severity of esophagitis.
RESULTS: 35.5% of the cases were male and 64.5% were female. The mean age was 11.6±1.6 years. The most common presenting complaints were nausea (56.8%), retching and belching (39.6%), regurgitation (39.1%) and stomach pain (38.2%). HP was positive in 63.3% of the cases and esophagitis was found in 23% of the cases. Esophagitis was detected in 21.9% of HP positive cases and 24.6% of HP negative cases. 96% of the patients with HP positive esophagitis had grade A, 2% had grade B and 2% had grade C esophagitis. There was no statistically significant difference between HP positivity with presence and severity of esophagitis (p>0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: In conclusion HP positivity did not affect esophagitis and esophagitis severity in children. Addition, we have shown that the presence of HP does not play a role in the pathogenesis and complications of GERD.

Çocuklarda Helikobakter Pilori varlığı ile Reflü Özofajiti Arasındaki İlişki

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmadaki amacımız özofajiti olan olgularda Helikobakter Pilori (HP) prevalansını saptamak ve HP ile özefajitin varlığı ve şiddeti arasındaki ilişkiyi araştırmaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya Ağustos 2017- Nisan 2019 tarihleri arasında Van Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Gastroenteroloji polikliniğine tekrarlayan dispeptik yakınmalar ile başvuran, üst gastrointestinal sistem endoskopisi yapılarak özofagus ve mide doku biyopsileri alınan 361 hasta çalışmaya alındı. Tüm hastaların demografik verileri, klinik şikayetleri, endoskopik görünüm ve histopatolojik verileri dökümante edildi. HP varlığına göre hastalar 2 gruba ayrıldı. Gruplar özefajit varlığı ve şiddeti açısından karşılaştırıldı.
BULGULAR: Çalışmaya alınan olguların %35.5’u erkek, %64.5’i kız idi. Ortalama yaşları 11.6±1.6 yıl idi. Olguların en sık başvuru yakınması bulantı (%56.8), öğürme ve geğirme (%39.6), rejürjitasyon (%39.1) ve mide ağrısı (%38.2) idi. Çalışmaya alınan olguların %63.3’ünde HP pozitif idi ve %23’ünde de özofajit varlığı saptandı. HP pozitif olguların %21.9’unda, HP negatif olguların %24.6’sında özofajit saptandı. HP pozitif olup özofajiti olan olguların %96’sında grade A, %2’sinde grade B ve %2’sinde grade C özefajit var idi. HP pozitifliği ile özofajit varlığı ve şiddeti arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p>0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak; çocuk popülasyonunda HP pozitifliğinin özofajit varlığı ve özofajit şiddeti üzerine etkisinin olmadığı gösterildi. Ayrıca bu veriler ışığında HP varlığının GÖRH patogenezinde ve onun komplikasyonlarında rol oynamadığını göstermiş olduk.