The evaluation of intensive care unit nurses' opinions on physical restraint application

INTRODUCTION: The aim of this study is determining the intensive care unit nurses' opinions on physical restraint application.
METHODS: This descriptive research has been performed with 90 nurses working at the Intensive Care Units of a private University Hospital in Ankara. The data has been obtained with data collection form. Percentage and chi-square test have been used for data evaluation.
RESULTS: 73.3% of nurses are female, 26.7% male. 54.4% works at internal medicine intensive care unit, 45.6% works at medical surgical intensive care unit. The majority have been working at intensive care unit for more than a year. 41.1% of nurses have been trained previously on physical restraint. The nurses think that purpose of physical restraint is to protect patient from harming himself and his surroundings (82.2%) What nurses think about who should give the decision for starting and ending of the physical restraint application; doctors (22.2%), the nurse (21.3%), the nurse and doctor together (43.3%) should decide. According to nurses, the advantages of physical restraint application are: to provide the continuity of the treatment (24.4.%), to protect patient from harming himself and his surroundings (65.6%) and to decrease the work load of the nurses (6.7%).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Nurses consider physical restraint as an application that needs to be done in terms of patient safety. It has been determined that the physician's directive isn't paid enough attention to the initiation and termination of physical detection. Therefore; It's recommended that the knowledge about nurses' responsibilities related to physical detection and implementation should be reinforced and updated

Yoğun bakım ünitelerinde çalışan hemşirelerin fiziksel tespit uygulamasına yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı; yoğun bakım ünitelerinde çalışan hemşirelerin fiziksel tespit uygulamasına yönelik görüşlerinin belirlenmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Tanımlayıcı araştırma, Ankara’da özel bir Üniversite Hastanesinin Yoğun Bakım Ünitelerinde çalışan 90 hemşire ile yürütülmüştür. Veriler veri toplama formu ile elde edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde yüzdelik ve ki-kare testi kullanılmıştır.
BULGULAR: Hemşirelerin %73.3’ü kadın, %26.7’si erkektir. %54,4’ü dahili bilimler yoğun bakımda, %45,6’sı cerrahi bilimler yoğun bakımda çalışmaktadır. Çoğunluğu 1 yıldan uzun süredir yoğun bakımda çalışmaktadır. Hemşirelerin %41,1’i fiziksel tespit konusunda daha önce eğitim almıştır. Hemşirelere göre fiziksel tespit uygulamasının amacı, hastayı kendisine ve çevresine zarar vermekten korumaktır (%82,2) Hemşirelerin fiziksel tespit uygulamasının başlatılması ve sonlandırılması kararını verecek kişilere ilişkin görüşleri; doktor (%22,2), hemşire (%21,3), hemşire ve doktor birlikte (%43,3) kararı vermelidir. Hemşireler fiziksel tespit uygulanmasının avantajları, tedavi devamlılığını sağlamak (%24,4), hastanın kendisine ve çevresine zarar vermekten korumak (%65,6) ve hemşirelerin iş yükünü azaltmaktır (%6,7).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Hemşireler fiziksel tespiti hasta güvenliği yönünden yapılması gereken bir uygulama olarak değerlendirmektedirler. Fiziksel tespitin başlaması ve sonlandırılması konusunda hekim direktifine yeterince dikkat edilmediği belirlenmiştir. Bu nedenle; hemşirelerin fiziksel tespit ve uygulama ile ilgili sorumluluklar hakkındaki bilgilerinin eğitimlerle pekiştirilmesi ve güncellenmesi önerilmektedir.