Postural stability and fall risk in adult patients with familial mediterranean fever

INTRODUCTION: In this study, our purpose was to determine the postural stability and fall risk by an objective computerized technique in patients with Familial Mediterranean Fever (FMF), together with their relevant potential risk factors for falls.
METHODS: 45 patients diagnosed with FMF (mean age 31±10 years; range 17 to 53 years) and 40 healthy controls (mean age 31±9 years; range 18 to 50 years) were included in the study. We used the Falls Efficacy Scale (FES-I) for assessment of fall efficacy. The disease severity score was assessed. Stability Index (SI), Weight Distribution Index (WDI), and fall risk analysis were performed by the computerized posturography device.
RESULTS: The rate of falls in the last year was higher in the patient group (p<0.05). Significant differences were found between groups regarding SI and WDI values (p<0.05). A higher fall risk was determined in the patient group (p<0.05). However, except female gender, no significant relationships were found between SI, WDI, and fall risk and disease-related factors such as age, body mass index, duration and severity of the disease, the last 1-year fall history, and FES-I (r<0.3, p>0.05). Moreover, while significant positive correlations were determined between all parameters of SI and fall risk (r>0.3, p<0.001), no relationship was found between WDI and fall risk (r<0.3, p>0.05) except close eyes-head extended (HB-WDI) (r= 0.003, p<0.001).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Postural stability was impaired and fall risk increased in FMF. This result might result from FMF disease or many other factors being capable of affecting the balance.

Ailevi akdeniz ateşi olan erişkin hastalarda postural stabilite ve düşme riski

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada, Ailevi Akdeniz Ateşi (AAA) olan erişkin hastalarda düşme için olası risk faktörleri ile birlikte objektif bilgisayarlı bir teknik kullanılarak postural stabilite ve düşme riskinin değerlendirilmesi amaçlandı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya AAA hastalığı tanısı konulan 45 hasta (ortalama yaş: 31±10 yıl, yaş aralığı; 17-53 yıl) ile yaş ve cinsiyetleri benzer olan 40 sağlıklı kontrol (ortalama yaş: 31±9 yıl, yaş aralığı: 18-50 yıl) dâhil edildi. Düşme etkinliğinin değerlendirilmesi için uluslararası düşme etkinliği ölçeği (U-DEÖ) kullanıldı. Hastalık şiddeti skoru değerlendirildi. Bilgisayarlı posturografi cihazı ile; postural stabilite için stabilite indeksi (Sİ) ile ağırlık dağılım indeksi (ADİ) ve düşme riski analizi yapıldı.
BULGULAR: Son 1 yıldaki düşme öyküsü hasta grupta yüksekti (p<0.05). Bilgisayarlı sistem kullanılarak ölçülen Sİ ve ADİ değerlerinde gruplar arasında anlamlı fark bulundu (p<0.05). Hasta grupta daha yüksek düşme riski tespit edildi ( p<0.05). Ancak kadın cinsiyet hariç yaş, vücut kitle indeksi, hastalık süresi, son 1 yıl içindeki düşme öyküsü, U-DEÖ ve hastalık şiddeti gibi ilişkili faktörler ile Sİ, ADİ ve düşme riski arasında herhangi bir ilişki bulunamadı (r<0.3 ve p>0.05). Ayrıca Sİ’nin tüm parametrelerinde düşme riski ile arasında anlamlı pozitif bir ilişki tespit edilirken (r>0.3 ve p<0.001), ADİ ile düşme riski arasında gözler kapalı-baş ekstansiyonda iken (HB-ADİ) (r= 0.003, p<0,001) hariç bir ilişki bulunamadı (r<0.3 ve p>0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: AAA hastalığında postural stabilitenin bozulduğu ve düşme riskinin arttığı anlaşıldı. Bu sonuç AAA hastalığından veya dengeyi etkileyebilen diğer birçok faktörden kaynaklanmış olabilir.