Knowledge and Prejudice about HIV/AIDS among Physicians and Nurses at a University Hospital

INTRODUCTION: The prejudice of healthcare personnel may be reflected as an important problem in patient follow-up. This study aimed to evaluate knowledge and prejudice regarding HIV/AIDS among physicians and nurses working in a university hospital.
METHODS: The sample size of this cross-sectional study was calculated as 191 by taking distance from confidence limit(s) to mean 1 and standard deviation 7 in two-sided 95% confidence interval. In Dicle University Hospitals, 6 nurses, 4 assistant physicians and 1 specialist physician/lecturer/teaching staff were invited by random sampling method from each of the 23 clinics. Total of 218 physicians and nurses were included. A questionnaire including demographic variables and 30 statements about HIV/AIDS was applied. The data obtained were analyzed using R-3.5.1 program.
RESULTS: 33.5% of the participants stated that they were involved in the follow-up of a HIV-infected patient. The mean HIV knowledge score was 76.3±13.7; higher in men(78.9±13.5) and doctors(83.2±11.1). The mean HIV prejudice score was 39.0±21.2; higher in nurses(42.0±22.3) and lower in participants with HIV-infected relatives/friends(23,6±14,3). There was a weak negative correlation between HIV knowledge and prejudice scores. 40.6% of the participants stated that HIV/AIDS is not a curable disease. 52.5 percent stated that they would not prefer to follow HIV/AIDS patients.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Considering that the healthcare professionals working in Turkey, which is located in a high endemic area in terms of HIV/AIDS, will encounter this disease more, the results are worrying. Health personnel should be considered as a special group in all studies that will be done to reduce HIV/AIDS stigma.

Bir üniversite hastanesindeki hekim ve hemşirelerin HIV/AIDS ile izlenen hastalara yönelik bilgi ve ön yargı düzeyleri

GİRİŞ ve AMAÇ: HIV ile enfekte hastaların izleminde yer alacak olan sağlık personellerinin ön yargılı olmaları ve bunun getireceği stigma önemli bir sorun olarak hasta takibine yansıyabilir. Bu çalışmanın amacı, bir üniversite hastanesinde çalışan hekim ve hemşirelerin HIV/AIDS hakkındaki bilgi ön yargı düzeylerinin değerlendirmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu kesitsel çalışmanın örneklem büyüklüğü iki yönlü %95 güven aralığında, ortalamadan güven aralığına uzaklık 1, standart sapma 7 alınarak 191 olarak hesaplanmıştır. Dicle Üniversitesi Hastanelerinde 23 kliniğin her birinden rastgele örneklem metodu ile 6 hemşire, 4 asistan hekim ve 1 uzman hekim/öğretim görevlisi/üyesi belirlenerek davet edilmiştir. Toplam 218 hekim ve hemşire dahil edilmiştir. Demografik bilgileri ve HIV/AIDS’le ilgili 30 ifadeyi içeren bir anket uygulanmıştır. Hem bilgi hem de ön yargı puanları için maksimum puan 100 olacak şekilde toplam puanlar hesaplanmıştır. Elde edilen veriler R-3.5.1 programı kullanılarak analiz edilmiştir.
BULGULAR: Yüzde 33,5’i daha önce HIV ile enfekte bir hastanın takiplerinde görev aldığını ifade etmiştir. HIV bilgi puanı ortalaması 76,3±13,7 olup, erkeklerde (78,9±13,5) ve doktorlarda (83,2±11,1) daha yüksektir. HIV ile ilgili ön yargı ortalama puanı 39,0±21,2 olup, hemşirelerde (42,0±22,3) daha yüksek, akraba/arkadaşlarında HIV ile enfekte bir birey bulunanlarda (23,6±14,3) ise daha düşüktür. HIV bilgi puanı ve ön yargı puanları arasında zayıf negatif bir korelasyon vardır. Katılımcıların %40,6’sı HIV/AIDS’in tedavi edilebilen bir hastalık olmadığını düşünmektedir. Yüzde 52,5’i HIV/AIDS’li hastaları takip etmeyi tercih etmeyeceğini belirtmiştir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: HIV/AIDS açısından yüksek endemik bir alanda yer alan ülkemiz için sağlık personellerinin bu hastalıkla daha çok karşılaşacağı göz önüne alındığında sonuçlar kaygı vericidir. Ülkemizde HIV/AIDS stigmasını azaltmaya yönelik yapılacak tüm çalışmalarda sağlık personelleri özel bir grup olarak ele alınmalıdır.